ปลายปากกา

หนังสือเล่มแรกของไทย คือหนังสือที่มีชื่อว่า จินดามณี ไม่รู้ว่าผู้แต่งเป็นใคร พระโหราธิบดีแต่งถวายพระนารายณ์เมื่อครั้งสุโขทัย เนื่องจากพระองค์ได้ทรงเป็นเจ้าเมืองลพบุรี และพระนารายณ์ทรงคิดว่า บาทหลวงชาวฝรั่งเศสได้เข้ามาสอนศาสนาคริสต์ในพระนครศรีอยุธยา พระองค์ทรงเห็นว่าถ้าฝ่ายไทยไม่สนใจศึกษาเล่าเรียนให้รุ่งเรือง ก็จะเสียเปรียบชาวฝรั่งเศส คิดว่าพระโหราเป็นผู้เชี่ยวชาญจึงสั่งให้แต่งตำราถวาย ส่วนหนังสือพงศาวดารนั้นแต่งเป็นหนังสือสำหรับ ให้ความรู้แก่ท่านฑูต และได้มีการแพร่หลายในสมัยนั้นเนื้อหาในหนังสือจะเป็นประเภท ร่าย ฉันท์ และร้อยกรองประเภทต่างๆแต่ชื่อหนังสือก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันว่า จินดามณีหรือจินดามุณี ในสมัยนั้นไม่มีการพิมพ์เหมือนสมัยนี้ ผู้ที่จะต้องการศึกษาจะต้องคัดลอกไว้ โดยใช้สมุดที่ทำมาจากพืช เรียกว่าสมุดไทย ได้คัดลอกตกทอดกันมาหลายๆทอดจนตัวอักษรเริ่มลางเลือน อีกทั้งหนังสือชำรุดเสียหายเจ้าของก็เอาหนังสือมาประติดประต่อกันถูกๆผิดๆ ก็ทำให้เนื้อหาไม่ครบถ้วน และใช้มาจนถึงเมื่อพระยาศรีสุนทรโวหาร(น้อย อาจารยางกูล)ได้แต่งหนังสือมูลบทบรรพกิจเป็นแบบเรียนหลวงสมัยรัชกาลที่5

มัลลิกา ปัญญาธนกิจ